Wróć, jeśli pamiętasz

Tytuł:Wróć, jeśli pamiętasz

Tytuł pierwszej części : zostań, jeśli kochasz 

Autor :  Gayle Forman

Wydawnictwo : nasza księgarnia

Liczba stron :286

    Wróć, jeśli pamiętasz to druga część dulologii. Pierwszej zostań, jeśli kochasz recenzję znajdziecie już u mnie na blogu. Książka Gayle Forman „Wróć, jeśli pamiętasz” otrzymała tytuł Książki Roku 2015 w kategorii Literatura młodzieżowa.
Przypomnijmy pierwszą część. Mia wiedzie normalne życie nastolatki. Kocha grać na wiolonczeli, ma kochanego chłopaka Adama. Całe jej życie zmienia się kiesy wraz z rodziną bierze udał w wypadku samochodowym. Mia trafia do szpitala i zaczyna się jej walka o życie teraz to od niej zależy czy woli dołączyć do zmarłej w wypadku rodziny. Czy woli zostać z Adamem, Kim i dziadkami? Wszyscy myślą, że przez to, iż dziewczyna jest w śpiączce nic nie słyszy ale się mylą słyszy i widzi. Wiolonczelistka podjęła decyzje woli dać życiu jeszcze jedną szansę.
Minęły trzy lata od tego strasznego wypadku, w którym zginęła tak wiele ważnych dla niego osób. Kiedy Mia już się wybudziła ze śpiączki ich relacje zaczęły się nieco oziębiać. Nie chciał jej w żaden sposób zrobić krzywdy. Okazało się, że dziewczyna dostała się na Juilliard. Więc już pięć miesięcy później wyjechała do Nowego Jorku. Na początku pisali ze sobą i dzwonili. Jednak po pewnym czasie ich kontakt się urwał. Adam po sukcesie płyty Straty w ludziach ma zaplanowana wielką trasę wraz z zespołem. Jednak chłopak się bardzo zmienił przez te trzy lata stracił chęć do robienia tego co tak kocha. Potrzebuje chwili spokoju ma dość wywiadów nagrywania teledysku szybkiego tempa. I dostaje wolny dzień. Zostawia telefon w hotelu i Idze pospacerować po Nowym Jorku aż w końcu przez przypadek zauważa plakat reklamujący koncert Mii i postanawia na niego pójść. Po udanym pięknym koncercie dziewczyna zaprasza rockmana do siebie...
    Więcej wam nie zdradzę a dzieje się dzieje.
W porównaniu z pierwsza książką z tej dwunogi ta jest naprawdę świetna. Ciekawa trzymająca w napięciu. Została napisana prostym językiem. Bardzo szybko się czyta. Naprawdę są lepiej przedstawieni, bohaterowie niż w pierwszej części. Do tego retrospekcje sprzed wypadku, które pomagają się wczuć w emocje. Książka jet typowo młodzieżowa i nie każdemu się spodoba w porównaniu od innych młodzieżowych historii nie wybija się, ale naprawdę dobrze się ja czyta. Moja ocena to 8,5/10 (Oczywiście w mojej skali).

NIEZGODNA KSIĄŻKI.